Θα σας πω μια ιστορία που την έβγαλα από το
μυαλό μου και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Μια φορά κι ένα καιρό κόβανε κάτι δέντρα.
Άφησαν λοιπόν τους κορμούς κάτω έτσι ώστε όποιος ήθελε να
πάει να κόψει και να πάρει για το σπίτι.
Αυτοί που πήγαν δεν ήταν από την Εκάλη δεν ήταν καν από το
Κολωνάκι ούτε από το Χαλάνδρι. Ήταν φτωχοί άνθρωποι που είχαν ανάγκη τα ξύλα
για να ζεσταθούν.
Πολλοί απ’ αυτούς δεν είχαν πριόνι και δανείστηκαν ούτε
αυτοκίνητο και πήραν κάποιου φίλου και μέρα μεσημέρι φανερά μπροστά σε όλο τον
κόσμο να κάνουν τη δουλειά τους.
Μαζεύτηκε κόσμος πολύς γιατί η γειτονιά ήταν φτωχογειτονιά
απ’ αυτές που όταν ακούγεται ένας θόρυβος πετάγονται έξω..
Λόγια και κουβέντες οι γειτόνισσες να κοιτάνε ,οι άντρες να
αστειεύονται και όλοι μαζί να κάνουν τη δουλειά τους. Καθάρισε ο τόπος φώναζαν
κάποιοι, γλιτώσαμε να δούμε τον ήλιο έλεγαν κάποιοι άλλοι, να κοιμόμαστε τα
βράδια όταν φυσάει είπαν άλλοι.
Μέσα σε όλο αυτό εμφανίζεται ένας «προκλητικά απειλητικός
επιτιθέμενος» άνθρωπος. Κρατούσε ένα τηλέφωνο και κατέγραφε τις εγκληματικές
αυτές πράξεις. Όλοι ένιωσαν ότι απειλούνται από έναν «προκλητικά απειλητικό
επιτιθέμενο άνθρωπο».
Στην αρχή προσπάθησαν να μη του δώσουν σημασία και έκαναν πως
δεν καταλαβαίνουν.
Αυτός όμως συνέχισε και τότε αυτοί άρχισαν να φοβούνται μήπως
αυτό που κάνουν με δανεικά αυτοκίνητα και δανεικά πριόνια είναι πάρα πολύ κακό
και τους κοστίσει σε λεφτά και σε άλλα.
Αρχίσανε να εξηγούν αμυνόμενοι ότι δεν έκαναν κάτι κακό αλλά
τους είχαν πει ότι μπορούν να το κάνουν και δεν το κάνανε από του κεφαλιού
τους. Φοβήθηκα και άρχιζαν να αμύνονται.
«Ο προκλητικά απειλητικός επιτιθέμενος» δεν ήξερε κάτι πολύ
σοβαρό που η ζωή θα έπρεπε να τον είχε διδάξει. Αυτός που φοβάται αμύνεται με
δύο τρόπους. Ο ένας είναι να φύγει τρέχοντας και να κάνει πίσω γιατί όπως λέει
και ο λαός του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ. Ο άλλος τρόπος είναι αυτός που
φοβάται , να επιτεθεί αμυνόμενος μπροστά στον «προκλητικά απειλητικό
επιτιθέμενο». Πρέπει να είναι έτοιμος και γι’ αυτό. Αντίδραση ανθρώπινη είναι
και πολλές φορές την βλέπουμε και στα ζώα (βλ. Τζώρτζ Όργουελ).
Αν κάποιος λοιπόν που προκαλεί απειλητικά επιτιθέμενος δεν
είναι έτοιμος και για αυτή την αντίδραση τότε μπορεί η κατσαρόλα να γυρίσει
ανάποδα.
Συμπέρασμα μην απειλείται μην προκαλείτε μην φοβερίζετε τον
κόσμο γιατί υπάρχει περίπτωση να μην τρέξει φοβισμένος αλλά να επιτεθεί
αμυνόμενος. Και τότε το δίκιο του αμυνόμενου θα πέσει να σε πλακώσει.
Είναι φανερό ότι το παραμύθι που σας είπα δεν έχει καμία
σχέση με την πραγματικότητα.
Είναι δυνατόν ποτέ κάποια ανθρωπάκια που τρέξανε να πάρουνε
ξύλα για το τζάκι τους γιατί δεν έχουνε στον ήλιο μοίρα τελικά να τσακωθούν;
Θα μου πείτε υπάρχει μία πιθανότητα αν υπάρχει άνθρωπος ο
οποίος θα πάει να απειλήσει και να βιντεοσκοπήσει άγνωστους φτωχούς ανθρώπους.
Σίγουρα είναι φαντασία όλα αυτά που σας ανέφερα και επειδή
λέω πάρα πολλά ψέματα και είμαι πολύ μεγάλος παραμυθάς μη με πιστεύετε.
Όμως για να σας πω και μία αλήθεια επειδή κάτι που με
εκνευρίζει πάρα πολύ είναι το θράσος θα ασχοληθώ με μερικούς θρασείς.
Αναμείνατε.....
