Συνέχεια από το προηγούμενο
Η φωτογραφία του φωτισμένου Παλαμηδιού νόμισε ότι προς τη στιγμή του έφερε την έμπνευση που
ήθελε.
Ένοιωσε βαρύς και δύσθυμος ...
«το κ...παιδο να μου μιλήσει έτσι εμένα;» σκέφτηκε σχεδόν
φωναχτά με κίνδυνο να τον παρεξηγήσουν οι πάρα πολλοί διαβάτες που
κυκλοιφορούσαν δεκάδες γύρω του.
«στο διάολο και εσείς» μουρμούρισε
Το Ναύπλιο εδώ και καιρό έσφιζε από κόσμο και λες και ένα
μαγικό χέρι τους έσπρωχνε όλους να έρθουν μόνο και μόνο για να του σπάσουν τα
νεύρα. ΄Όλη αυτή την κοσμοσυρροή τη χρέωναν οι ηλίθιοι στο δήμαρχο και στον
τρόπο που παρουσίαζε και προωθούσε το Δήμο.
Μαραθώνιοι , τρίαθλα, δημοσιεύσεις σε σφημερίδες, πολυτελή σκάφη
, πρεσβευτές παραπρεσβευτές τιμώμενος Δήμος στη HELEXPO και δεκάδες άλλες εκδηλώσεις που
μόνο που περνούσαν από το μυαλό του εκνευριζόταν όλο και περισσότερο.
Είχε πάθει τενοντίτιδα για να μπορέσει να γράψει μια μαλακία
για κάθε μία από αυτές!
ΤΕ-ΝΟ-ΝΤΙ-ΤΙ-ΔΑ!!!!
«Ακούς Χρηστάκη ;;;;;; και εσύ να μου βάζεις χέρι;;;;» θυμήθηκε την
προηγούμενη στιχομυθία και φόρτωσε.
«Στο διάολο όλοι σας « γρύλισε περπατώντας και η φαντασία
του οργίασε
Φαντάστηκε ένα Ναύπλιο σκοτεινό , με μαγαζιά κλειστά,
δρόμους έρημους , τραπεζοκαθίσματα σπασμένα και άδεια , βρώμικο και χωρίς
επισκέπτες με τον κόσμο έξω από το δημαρχείο να γιουχάρει το Δήμαρχο και ο
ίδιος σε ένα θρόνο απέναντι από το δημαρχείο να γνωρίζει την αποθέωση και όλοι
να του φωνάζουν
«μπράβο, μπράβο PAPAGALOS είσαι πολύ μεγάλος». (τραγουδιστά)
«Τελεία κα παύλα είναι μία κ.....» αγαλίασε.
Επανήλθε γιατί θα σκόνταφτε σε ένα κολωνάκι στην Αμαλίας και
θυμήθηκε τα σπασμένα που δεν έχουν αντικατασταθεί. «Του τα έχω γράψει δύο φορές
και αυτός με έχει «γράψει» 102» αναρωτήθηκε
αυτοκριτικά.
Πήρε το δρόμο του γυρισμού απογοητευμένος. Οι κάδοι άδειοι ,
τα φώτα καίγανε, η θέση στάθμευσης του δημαρχιακού αυτοκινήτου κατειλημμένη από
κάποιον ιδιώτη , τα παιδιά γελάγανε στην παιδική χαρά και τα παράνομα
αυτοκινητάκια κοντέψανε να τον σκοτώσουν.
Έφτασε σπίτι.
Άνοιξε τον υπολογιστή και κοίταξε τα mail μήπως κανένας ρουφιάνος του ‘
φτιαχνε το βράδυ.
Τίποτα.
Ξεκίνησε να γράφει
Δύσκολα προχωρούσε ,γράμμα γράμμα τον καημό μου τον μετράω
και πονώ. Έγραψε 5μιση γραμμές (μαλάκίες έγραφε το ήξερε αλλά τι να κάνει ;
μεροδούλι μεροφάι)
Πόσο να έγραφε για κάτι που ανήκει στην Αρχαιολογία έχει 10
ευρώ εισιτήριο που το παίρνει το υπουργείο Πολιτισμού και ο δήμος μόνο το
καμαρώνει.
«Μήπως το πιστέψει κανένας ηλίθιος από αυτούς που σερφάρουν»
είπε.
Το κοίταξε του φόρεσε και τη φωτογραφία ,το δημοσίευσε και
σήκωσε το τηλέφωνο.
«Έλα Χρηστάρα « είπα και καλά χαρούμενος.
«τον στόλισα το δικό σου διάβασες; Του χρέωσα και το
Παλαμήδι» φώναξε θριαμβευτικά.
«δεν έχω μπει internet « απάντησε τo cyberboy «μπαίνω
τώρα να το διαβάσω μην κλείνεις περίμενε»
Τα δευτερόλεπτα κύλισαν βασανιστικά, αγωνία
«άκου ρε μαλάκα» τον χτύπησε ξαφνικά ή πρωτάκουστη βρισιά
στον κρόταφο
«η γκάφα στην οποία με παρέσυρες με τα σκουπίδια δεν
ξεπερνιέται με 2 παπαρογραμμές για το Παλαμήδι. Μας διασύρεις γιατί όλοι ξέρουν
ότι είσαι δικός μου. Σε λίγο θα γράψεις ότι σκότωσε και τον Καποδίστρια .....
έχεις ξεφύγει καλά μου το λένε , σκέψου κάτι να είμαστε έτοιμοι για την
καταιγίδα που έρχεται με τα σκουπίδια και άσε τα κάστρα ...προσγειώσου» τον
πήρε από τα μούτρα «καληνύχτα» είπε και έκλεισε το τηλέφωνο
Ο Χρηστάκης είχε νευριάσει πραγματικά
Το ρεζιλίκι με τα σκουπίδια ασήκωτο. Τον είχαν παρασύρει σε
ανακοινώσεις ενώ θα μπορούσε να περιμένει. Ίσως τον είχε υπερτιμήσει τον «παπαγάλο»
με όλα αυτά που του είχε υποσχεθεί.
Άρχισε να σκέφτεται πιο καθαρά....ναι ναι τον είχε
υπερτιμήσει άλλα του είχε υποσχεθεί!!!
Η αμφιβολία φώλιασε στο μυαλό του.
«λες να έχει μιλήσει με τον Τάκη και να με σαμποτάρει για να
με βγάλουν από το παιγνίδι; Λες;...»
Αυτό που σκεφτόταν άρχισε να του φαίνεται
πραγματικό.Προσπάθησε να ηρεμήσει. Και αυτή η μαλακία κείμενο με το Παλαμήδι
τον εκνεύρισε πολύ και μίλησε άσχημα...Πρέπει να προσέχει... Τα λόγια του
μεγάλου Γιώργου του ήρθαν στη σκέψη: «να έχεις τους φίλους κοντά και τους
εχθρούς κοντύτερα» του έλεγε
Σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσε τον παπαγάλο.
Το σήκωσε αμέσως σημάδι ότι ο μπαρμπα Θωμας ηταν stand by.
«έλα καλησπέρα και πάλι» είπε του «φωτεινού παντογνώστη»» «κοίτα σε παρακαλώ να δούμε τι θα γίνει με τα
σκουπίδια να το μπαλώσουμε ενταξει;» ψιθύρισε σε μια προσπάθεια επανασύνδεσης.
«Οκ Χρήστο» απάντησε ο παπαγάλος καθησυχάζοντάς τον μέσα του
όμως έβραζε.
Δεν είχε συνηθίσει να τον προσβάλουν. Τι τον έπιασε και με
αυτό το Παλαμήδι ξαφνικά !!! ανεξήγητο.
Ξάπλωσε αλλά δεν μπορούσε να κοιμηθεί .....και άρχισε το
κόλπο του χίλια like, 2
χιλιάδες like , 3 χιλιάδες
like, 4 χιλιάδες like…..
Συνεχίζεται
